แบคทีเรียเป็นจุลินทรีย์ที่มีเซลล์เดียว ดังนั้นจึงไม่จัดอยู่ในเนื้อเยื่อ แบคทีเรียแต่ละชนิดเติบโตและแบ่งตัวเป็นอิสระจากแบคทีเรียอื่นๆ แม้ว่าจะพบการรวมตัวของแบคทีเรีย ซึ่งบางครั้งประกอบด้วยสมาชิกของสปีชีส์ต่างๆ กัน แบคทีเรียจำนวนมากสามารถสร้างโครงสร้างรวมที่เรียกว่าไบโอฟิล์ม สิ่งมีชีวิตในแผ่นชีวะมักจะแสดงคุณสมบัติที่แตกต่างกันอย่างมากจากสิ่งมีชีวิตเดียวกันในแต่ละสถานะหรือสถานะของแพลงก์ตอน แบคทีเรียที่รวมตัวกันเป็นแผ่นชีวะสามารถสื่อสารข้อมูลเกี่ยวกับขนาดประชากรและสถานะเมแทบอลิซึม แบคทีเรีย การสื่อสารประเภทนี้เรียกว่าการตรวจจับองค์ประชุมและดำเนินการโดยการผลิตโมเลกุลขนาดเล็กที่เรียกว่าสารกระตุ้นอัตโนมัติหรือฟีโรโมน ความเข้มข้นของโมเลกุลที่ตรวจจับโควรัมซึ่งส่วนใหญ่มักเป็นเปปไทด์หรืออะซิเลตโฮโมเซอรีนแลคโตน (AHLs; สารเคมีส่งสัญญาณพิเศษ)—เกี่ยวข้องกับจำนวนของแบคทีเรียในสายพันธุ์เดียวกันหรือต่างกันที่อยู่ในฟิล์มชีวภาพและช่วยประสานพฤติกรรมของฟิล์มชีวภาพ