เสียงลมหายใจตุ่มเป็นชื่อเรียกที่ผิด เนื่องจากถุงลมหมายถึงถุงลม และสิ่งนี้ทำให้เกิดความรู้สึกว่าเสียงลมหายใจมีต้นกำเนิดที่ระดับถุงลม อย่างไรก็ตาม เสียงลมหายใจไม่สามารถสร้างได้ที่ระดับถุงลมเนื่องจากการไหลเวียนของอากาศเป็นแบบราบเรียบภายในถุงลม เสียง หายใจออกจะได้ยินเฉพาะในช่วงแรกเท่านั้น ระยะการหายใจสั้นเกิดจากธรรมชาติของการหายใจออกแบบพาสซีฟ ส่งผลให้เกิดการไหลเวียนของอากาศที่ปั่นป่วนน้อยลง ต้นกำเนิดของการหายใจทั้งสองระยะก็เป็นไซต์ที่ไม่แยแสเช่นกัน องค์ประกอบการหายใจเกิดขึ้นจากทางเดินหายใจส่วนล่างและส่วนปลาย ในขณะที่ส่วนประกอบการหายใจเกิดขึ้นจากทางเดินหายใจส่วนกลางมากกว่า [ 9 ] ดังนั้น ความปั่นป่วนที่เกิดขึ้นระหว่างการหายใจออกจะเคลื่อนออกจากผนังทรวงอกและจางลง โดยปกติเสียงของปอดจะสูงสุดที่ความถี่ต่ำกว่า 100 Hz,[10 ] ด้วยพลังงานเสียงที่ลดลงอย่างรวดเร็วซึ่งเกิดขึ้นระหว่าง 100 และ 200 เฮิร์ตซ์[ 11 ]แต่ยังสามารถตรวจจับได้ที่หรือสูงกว่า 800 เฮิร์ตซ์ด้วยไมโครโฟนที่มีความไว สูง ที่ปลายยอด ความเข้มจะลดลงตามความก้าวหน้าของการดลใจที่กระทำจากปริมาตรที่เหลือ ในขณะที่ฐาน เสียงเริ่มแรกจะเข้มน้อยลง และด้วยความก้าวหน้าของการดลใจ ความเข้มจะค่อยๆ เพิ่มขึ้น