และการแปลโปรตีนภายในเซลล์ แม้ว่าโปรตีนภายในเซลล์จำนวนมากจะถูกสังเคราะห์ในไซโตพลาสซึมและโปรตีนที่จับกับเยื่อหุ้มเซลล์หรือโปรตีนที่หลั่งออกมาในเอ็นโดพลาสมิกเรติคูลัม แต่ลักษณะเฉพาะของวิธีที่โปรตีนกำหนดเป้าหมายไปที่ออร์แกเนลล์หรือโครงสร้างเซลล์มักไม่ชัดเจน เทคนิคที่มีประโยชน์สำหรับการประเมินการระบุตำแหน่งของเซลล์จะใช้พันธุวิศวกรรมเพื่อแสดงโปรตีนฟิวชันหรือไคเมรา ในเซลล์ ซึ่งประกอบด้วยโปรตีนธรรมชาติที่น่าสนใจซึ่งเชื่อมโยงกับ โปรตีนจากพืช เช่นโปรตีนเรืองแสงสีเขียว (GFP) [57]ตำแหน่งของโปรตีนที่หลอมรวมภายในเซลล์สามารถมองเห็นได้อย่างหมดจดและมีประสิทธิภาพโดยใช้กล้องจุลทรรศน์[ 58]ดังแสดงในรูปตรงกันข้ามวิธีอื่นในการอธิบายตำแหน่งเซลล์ของโปรตีนจำเป็นต้องใช้เครื่องหมายการแบ่งส่วนสำหรับภูมิภาค เช่น ER, Golgi, ไลโซโซมหรือแวคิวโอล, ไมโตคอนเดรีย, คลอโรพลาสต์, พลาสมาเมมเบรน เป็นต้น ด้วยการใช้เครื่องหมายเรืองแสงหรือเวอร์ชันที่ติดแท็กเรืองแสง ของแอนติบอดีต่อเครื่องหมายที่รู้จัก การระบุตำแหน่งของโปรตีนที่สนใจจะง่ายขึ้นมาก ตัวอย่างเช่น อิม มูโนฟลูออเรสเซนส์ โดยอ้อมจะอนุญาตให้มีการรวมโคโลไลเซชันของฟลูออเรสเซนซ์และการสาธิตตำแหน่ง สีเรืองแสงใช้เพื่อติดฉลากช่องเซลล์เพื่อวัตถุประสงค์ที่คล้ายกัน