การกัดเล็บเป็นเรื่องปกติ แต่เส้นแบ่งระหว่าง "ปกติ" และการกัดเล็บทางพยาธิวิทยานั้นไม่ชัดเจนเสมอไป จากข้อมูลของDSM-5การวินิจฉัยว่า " Onychophagia ความผิดปกติเกี่ยวกับพฤติกรรมซ้ำๆ ที่เน้นร่างกาย" (ประเภทที่รวมถึงโรคถุงน้ำในรังไข่) ก่อให้เกิดความทุกข์ที่มีนัยสำคัญทางคลินิก รบกวนการทำงานในโดเมนชีวิตที่สำคัญอย่างน้อยหนึ่งรายการ และมีลักษณะเฉพาะคือความพยายามล้มเหลวซ้ำๆ เพื่อหยุด พฤติกรรม ดังนั้น ผู้ที่รู้สึกละอายใจ รู้สึกผิด หรือวิตกกังวลอย่างมากเกี่ยวกับการกัดเล็บ รู้สึกหยุดไม่ได้ และพบว่าการกัดเล็บรบกวนด้านใดด้านหนึ่งของชีวิตอาจได้รับประโยชน์จากการเข้ารับการรักษา